اهداف توسعه پایدار؛ هدف سیزدهم: اقدام برای اقلیم
برای دیدن تصویر در سایز بزرگ روی آن کلیک کنید.
اقدام فوری برای رویارویی با تغییر اقلیم و آثار آن
جهانی
- از سال ۱۸۸۰ تا ۲۰۱۲، متوسط دمای جهان ۰.۸۵ درجه سانتی گراد افزایش داشته است.
- اقیانوس‌ها گرم شده‌اند و مقدار زیادی از برف و یخ‌ها آب شده و سطح دریاها بالا آمده است. از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۰، متوسط سطح دریاها در سراسر جهان ۱۹ سانتی متر بالا آمده است و یخ‌های قطب شمال تمام دهه‌های متوالی از سال ۱۹۷۹ به بعد رو به کاهش بوده است.
- از سال ۱۹۹۰ تا به امروز، نرخ انتشار دی اکسید کربن در دنیا دو برابر شده است.
- با توجه به روند فعلی انتشار گازهای گلخانه‌ای، احتمال دارد که تا پایان سده فعلی، افزایش دمای جهان در مقایسه با سال‌های ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۰ بیش از ۱.۵ سانتی‌گراد باشد. گرمایش اقیانوس‌ها و آب شدن یخ‌ها ادامه خواهد داشت. پیش‌بینی می‌شود که متوسط سطح دریاها تا سال ۲۰۶۵، ۲۴ تا ۳۰ سانتی‌متر بالا خواهد آمد و تا سال ۲۱۰۰ این رقم به ۴۰ تا ۶۳ سانتی‌متر خواهد رسید. بیشتر تاثیرات تغییرات اقلیمی تا قرن‌ها ادامه خواهد داشت، حتی اگر تولید دی اکسید کربن متوقف شود.
- تولید گازهای گلخانه‌ای بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ بیش از هر کدام از سه دهه پیش از آن رشد داشته است.
- طبق تخمین‌ها، از سال ۲۰۱۷ بشر باعث شده است که دمای کره زمین به نسبت پیش از صنعتی شدن، تقریبا یک درجه سانتی گراد افزایش داشته است.
- برای محدود کردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، انتشار دی اکسید کربن بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۳۰ باید ۴۵ درصد کاهش یابد و تا سال ۲۰۵۰ به صفر برسد.
- تعهدات قرارداد پاریس، تنها یک سوم از میزان کاهش مورد نیاز تولید گازهای گلخانه‌ای را پوشش می‌دهد که برای محدود کردن گرمایش زمین به دو درجه سانتی‌گراد لازم است.
- اقدام قابل توجه برای مقابله با تغییرات اقلیمی می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ حداقل ۲۶ تریلیون دلار منافع اقتصادی داشته باشد.
- صنایع انرژی به تنهایی می‌توانند تا سال ۲۰۳۰، ۱۸ میلیون شغل که بر انرژی‌های پایدار متمرکز هستند ایجاد کنند.
ایران
- کل تولید دی اکسید کربن ( مجموع دی اکسید کربن تولیدی از سال ۱۷۵۱ تا سال ۲۰۱۶) در ایران ۱۶.۰۶ میلیارد تن بوده است.
- در سال ۲۰۱۶، دی اکسید کربن تولیدی سالانه در ایران ۶۵۵.۸۹ میلیون تن بوده است.