اهداف توسعه پایدار؛ هدف یازدهم: شهرها و جوامع پایدار
برای دیدن تصویر در سایز بزرگ روی آن کلیک کنید.
تبدیل شهرها و سکونت‌گاههای انسانی به مکانهای همه‌شمول، امن، مقاوم و پایدار
جهان
- بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴، نسبت جمعیت شهری زاغه‌نشین در سراسر جهان از ۲۸.۴ درصد به ۲۲.۸ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که تعداد زاغه‌نشین‌ها از ۸۰۷ میلیون به ۸۸۳ میلیون نفر افزایش پیدا کرده است.
- تعداد قربانیان، ناپدیدشدگان و افرادی که مستقیما تحت تاثیر فجایع طبیعی قرار گرفته‌اند در سال ۲۰۰۴ با ۳.۵۶ نفر در هر ۱۰۰هزار نفر، سال ۲۰۰۸ با ۳.۴۳ و در سال ۲۰۱۰ با ۳.۵۳ نفر به اوج رسیده بود. نرخ مرگ و میر بر اثر فجایع طبیعی پس از سال ۲۰۱۰ به طور قابل توجهی کاسته شده است و در سال ۲۰۱۷ به ۰.۱۳ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیده است.
- بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷، بیشترین تعداد افراد بی‌خانمان شده از فجایع طبیعی در جهان ۴۲.۳۵ میلیون بوده است که متعلق به سال ۲۰۱۰ است.این تعداد در سال ۲۰۱۷، ۱۸.۷۸ میلیون بوده است که به مراتب از سال ۲۰۱۰ کمتر است.
- در سال ۲۰۱۷ نسبت جمعیت جهانی که به خدمات مدیریت زباله شهری دسترسی داشتند ۶۵.۲ درصد بوده است.
- در سال ۲۰۱۶، ۹۱ درصد جمعیت شهری در سراسر جهان هوایی را تنفس می‌کردند که با استانداردهای سازمان سلامت جهانی درباره سلامت هوا مطابقت نمی‌کرد؛ بیش از نیمی از این جمعیت در معرض هوایی قرار داشتند که آلودگی آن حداقل ۲.۵ برابر بالاتر از استانداردهای سلامت بود. در سال ۲۰۱۶، به طور تخمینی ۴.۲ میلیون نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند.
- در سال ۲۰۱۸، ۴.۲ میلیارد نفر (۵۵ درصد جمعیت جهان) در شهرها زندگی می‌کردند. جمعیت شهرنشین جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۶.۵ میلیارد نفر خواهد رسید.
- شهرها در سراسر دنیا تنها ۳ درصد از مساحت زمین را اشغال کرده‌اند، اما بین ۶۰ تا ۸۰ درصد از مصرف انرژی جهان را دارند و حداقل ۷۰ درصد دی اکسید کربن منتشر شده را تولید می‌کنند.
- شهرها ۸۰ درصد تولید ناخالص داخلی را تولید می‌کنند.
- در سال ۱۹۹۰، ۱۰ شهر با جمعیت ۱۰ میلیون و یا بیشتر در کل دنیا وجود داشته است. در سال ۲۰۱۴، تعداد این کلان شهرها به ۲۸ رسیده بود و تا ۲۰۱۸ به ۳۳ کلان شهر رسیده است. در آینده، از هر ۱۰ کلان شهر، ۹ شهر در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
ایران
- بالاترین آمار مرگ و میر، ناپدیدشدگان و متاثران از فجایع طبیعی در ایران ۶۹.۲ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در سال ۱۹۹۰ بوده است. در سال ۲۰۰۳، این نرخ ۳۸.۱۴ اعلام شده است. طبق آخرین داده‌ها، آمار مرگ و میر بر اثر بلایای طبیعی در ایران در سال‌های اخیر کاهش یافته است و کمی بالاتر از متوسط جهانی در سال ۲۰۱۷ است (۱.۰۳ در هر ۱۰۰ هزار نفر).
- در سال ۲۰۱۶ نرخ شهرنشینی در ایران (نسبت جمعیت ساکن در مناطق شهری به کل جمعیت کشور) ۷۴ درصد بوده است.