اهداف توسعه پایدار؛ هدف چهاردهم: زندگی زیر آب
برای دیدن تصویر در سایز بزرگ روی آن کلیک کنید.
حفاظت و استفاده پایدار از اقیانوسها، دریاها و منابع دریایی برای توسعه پایدار
جهان
- سهم جهانی ذخایر ماهیان دریایی که در شرایط پایدار بیولوژیکی هستند از ۹۰ درصد در سال ۱۹۷۴ به ۶۹ درصد در سال ۲۰۱۳ رسیده است.
- سطح اسیدی دریاها از شروع انقلاب صنعتی به طور متوسط ۲۶ درصد افزایش داشته است. به علاوه، زندگی دریایی امروز با شرایطی مواجه است که قبلا تجربه نشده است.
- روندهای جهانی وخیم تر شدن وضعیت آب‌های مناطق ساحلی را به دلیل آلودگی و استفاده بی‌رویه از غنی‌سازی‌های شیمیایی را نشان می‌دهد. در صورت عدم تلاش‌های هماهنگ، پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۵۰۷، 20 درصد از اکوسیستم های سواحل بزرگ دچار برانگیختگی شیمایی شود.
- در ژانویه ۲۰۱۸، ۱۶ درصد آب‌های دریایی تحت قلمرو ملی کشورها بوده‌اند، به این معنا که بین ۰ تا ۲۰۰ مایل دریایی از ساحل زیر پوشش مناطق محافظت شده است. این دو برابر پوشش سال ۲۰۱۰ است. متوسط پوشش دریایی مناطق کلیدی تنوع زیستی که تحت محافظت هستند از ۳۰ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۴۴ درصد در سال ۲۰۱۸ رسیده است.
- حدود یک سوم از گونه‌‌های ذخایر جهانی ماهی از نظر بیولوژیکی پایدار نیستند یعنی بیش از حد مورد بهره برداری قرار می گیرد. در حالیکه در سال ۱۹۷۴، 90٪ از ذخایر ماهی دریایی جهان در سطح پایدار بیولوژیکی بودند.
- اقیانوسها سه چهارم از سطح زمین و ۹۹ درصد از حجم فضای زندگی روی کرده زمین را در برمی‌گیرند.
- اقیانوسها تقریبا ۳۰ درصد از دی اکسید کربن تولیدی توسط بشر را جذب می‌کنند و از این طریق با گرمایش زمین مقابله می‌نمایند.
- معیشت بیش از سه میلیارد نفر به تنوع زیستی در دریاها و سواحل وابسته است.
- ارزش مالی منابع و صنایع ساحلی و دریایی سه تریلیون دلار تخمین زده شده است که حدود ۵ درصد تولید ناخالص داخلی جهان است.
- ۴۰ درصد اقیانوسها به شدت تحت تاثیر آلودگی‌های دریایی، ماهیگیری‌های بی‌رویه، از دست رفتن زیستگاه‌های ساحلی و سایر فعالیت‌های مخرب بشر قرار گرفته است.
ایران
- تا سال ۲۰۱۷، تنها ۰.۸ درصد از آب‌های دریایی ایران محافظت شده بودند. مناطق دریایی محافظت شده شامل نواحی بین جزر و مد، نواحی زیر آب و بخشی از آب و گیاهان و جانوران دریایی است که دارای ویژگی‌های فرهنگی و تاریخی هستند که توسط قانون از آن محافظت می‌گردد.
- جمهوری اسلامی ایران بزرگ‌ترین تولیدکننده ماهی در منطقه است. طول ساحل آن در خلیج فارس و دریای عمان ۲۴۴۰ کیلومتر است و طول ساحل دریای خزر در شمال کشور ۷۴۰ کیلومتر است. کل ماهی تولیدی کشور در سال ۲۰۱۴، ۶۲۷۱۸۰ تن بوده است. ماهی‌گیری در خلیج فارس و دریای عمان از سال ۱۹۹۸ دو برابر شده است و در سال ۲۰۱۴ به تقریبا ۵۳۶۰۰۰ تن رسیده است.
- تولید آبزی‌پروری درایران از ۲۷۰۰۰ تن در سال ۱۹۹۰ به طور مداوم و سریع افزایش داشته و در سال ۲۰۱۴، به ۳۲۰۰۰۰ تن رسیده بوده است که تقریبا ۳۴ درصد تولید ماهی در سال ۲۰۱۴ بوده است.
- در ایران، تعداد کل افراد شاغل در صنعت ماهی‌گیری از ۹۲۰۰ در سال ۱۹۹۳ به ۱۸۶۹۰۰ در سال ۲۰۱۰ رسیده است. سهم آبزی‌پروری از این رقم، ۳۵۹۰۰ بوده است.
- ارزش تولیدات ماهی‌گیری صادر شده در سال ۲۰۱۴، ۱۵۷.۹ میلیون دلار بوده است، در حالی که واردات آن 171.9 میلیون دلار تخمین زده شده است. متوسط مصرف سرانه ماهی در سال ۲۰۱۱، ۹.۱ کیلوگرم بوده است.