ایران تنها ۰.۳۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف تحقیق و توسعه می‌کند.سهم ارزش افزوده صنعت ایران که از صنایع با فن‌آوری متوسط به بالا ناشی می‌شود حدود ۴۰ درصد است. رقم‌های بالای این ارزش افزوده نشانگر فن‌آوری بالا و خلاقیت زیاد در یک کشور است.
به طور متوسط به ازای هر ۱۰۰ نفر در ایران، ۱۰۷.۳۲ تلفن همراه وجود دارد که بیش از متوسط جهانی که ۱۰۴.۴۹ است.
نرخ بیکاری در ایران در سال ۲۰۱۷، ۱۲.۵۲ درصد بوده است. متوسط این نرخ از سال ۱۹۹۱، ۱۱ درصد بوده است. ۳۴.۳۵% از جوانان ایران (۱۵ تا ۲۹ سال) در سال ۲۰۱۰ نه شغل داشته‌اند و نه در حال تحصیل یا آموزش‌های حرفه‌ای بوده‌اند.
انرژی‌های تجدیدپذیر تنها یک درصد از کل انرژی مصرفی کشور را تشکیل می‌دهند که شامل انرژی‌های آبی (۰.۷ درصد) و سوخت‌های زیستی (۰.۳ درصد) می‌شود. دسترسی به سوخت‌ها و فن‌آوری‌های پاک برای پخت و پز در ایران به ۹۵ درصد می‌رسد.
در سال ۲۰۱۵، ۹۱ درصد جمعیت ایران به آب آشامیدنی سالم دسترسی داشته‌اند و ۸۸ درصد به خدمات ساده تصفیه آب دسترسی داشته‌اند.
در سیاست‌های ملی و محلی، زنان جایگاه زیادی ندارند و به خوبی نمایندگی نمی‌شوند. در ژوئیه ۲۰۱۷، از ۲۹۰ کرسی مجلس شورای اسلامی تنها ۱۷ کرسی متعلق به نمایندگان زن بوده است و ۱۰ درصد از کابینه زن بوده‌اند. در دولت‌های محلی، از ۳۱ استان هیچ استاندار زنی وجود ندارد و تنها دو شهردار از ۱۱۴۸ شهردار کشور زن هستند. از ۱۰۳۴ فرماندارهای شهرستان‌ها تنها ۷ نفر زن هستند و از ۴۴۰ دهیاری، تنها ۴ دهداری سرپرست زن دارند.
نسبت کودکانی که هر پنج سال آموزش ابتدایی را به پایان رسانده‌اند از ۸۸.۸ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۹۴.۶ درصد در سال ۲۰۱۳ رسیده است. در سال ۲۰۱۳، ۹۵.۷ درصد از کسانی که مقطع دبستان خود را به پایان می‌رساندند به مقطع راهنمایی می‌رفتند. این رقم در سال ۲۰۰۰، ۹۱.۸ درصد بوده است. نرخ کلی ثبت نام در مقطع راهنمایی از ۷۸.۴ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۹۰.۶ درصد در سال ۲۰۱۱ رسیده است. اما نرخ ورود از راهنمایی به دبیرستان از ۹۶ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۹۲ درصد در سال ۲۰۱۳ رسیده است.
در سال‌های اخیر، بیماری‌های غیرمسری به یک تهدید برای سلامت عموم در سراسر دنیا و در ایران تبدیل شده‌اند. تخمین زده شده است که تا سال ۲۰۲۰ بیماری‌های غیرمسری مانند دیابت و بیماری‌های قلبی و تنفسی و سرطان دلیل بیش از ۷۶ درصد مرگ‌های زودرس در ایران خواهد بود.
در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷، ۴/۹ درصد از کل جمعیت ایران دچار سو تغذیه بوده‌اند.
ایران در چند دهه گذشته شاهد کاهش چشم‌گیر فقر مطلق در سراسر کشور بوده است. به طور تخمینی، تنها ۰.۰۲ درصد جمعیت ایران زیر خطر فقر ۱.۲۵ دلار در روز زندگی می‌کنند.
