دیگر حتی مرگ هم نمی‌تواند هواداران را از تیم فوتبال مورد علاقه‌شان جدا کند. این وعده‌ای است که کارزار یکی از تیم‌های پر طرفدار فوتبال در برزیل به هواداران خود می‌دهد. هدف این کارزار افزایش تعداد داوطلبان برای «اهدا عضو پس از مرگ» در این کشور است.
ماجرا چیست؟ در سال ۲۰۱۲، یکی از بزرگترین باشگاه‌های فوتبال برزیل با نام اسپورت رسیف (Sport Club Recife) واقع در ایالت پرنامبوکو، پروژه ترویجی «هوادارن جاودان» را راه‌اندازی کرد. این پروژه تا کنون منجر به نجات جان افراد بسیاری شده است و نقش عمده‌ای را در سلامت مردم برزیل بازی می‌کند.
مدیران باشگاه رسیف با آگاهی از نفوذ خود بر هزاران هزار طرفدار، تصمیم گرفتند که از این نفوذ برای انجام کارهای بزرگتری استفاده کنند. مدیر برنامه‌های اجتماعی این باشگاه، جورج پیکسوتو (Jorge Peixoto)، بر این باور است که «فوتبال در روح و جان هر برزیلی وجود دارد». همین باور، هسته اصلی حرکت ترویجی «هواداران جاودان» را تشکیل می‌دهد. هدف این پروژه ترویجی، تشویق افراد برای اهدای عضو پس از مرگ است. این باشگاه از طرفداران خود می‌خواهد تا با اهدای عضو پس از مرگ، عشق خود به باشگاه اسپورت رسیف را در بدن دیگری زنده نگاه دارند.
در یکی از ویدیوهای ترویجی برای این کارزار، مردی که در لیست انتظار برای پیوند قرنیه چشم قرار دارد می‌گوید «قول می‌دهم که چشمانت کماکان بازی‌های اسپورت رسیف را نگاه کنند» و دیگری که منتظر پیوند قلب است، می‌گوید که «قول می‌دهم که قلبت کماکان برای اسپورت رسیف بتپد.» این ویدیوهای ترویجی قبل از هر بازی در ورزشگاه اسپورت رسیف در برابر ۳۵ هزار تماشاگر و هوادار این تیم به نمایش گذاشته می‌شوند. به علاوه، رادیو، تلویزیون و روزنامه‌های محلی نیز زمان رایگان در اختیار این پروژه قرار دادند. در طول کمتر از ۲ سال از آغاز این پروژه ترویجی، تعداد کسانی که برای اهدای عضو پس از مرگ ثبت‌نام کردند از ۶۶ هزار نفر گذشت. در همان سال اول، لیست انتظار برای پیوند عضو نیز در شهر رسیف برزیل تقریبا به صفر رسید و تاثیر این پروژه در ایالت پرنامبوکو هم مشهود است. فرناندو فیگیورا (FernandoFigueira)، مدیر بخش پیوند قلب در موسسه پزشکی پرنامبوکو توضیح می‌دهد که «قبلا می‌توانستیم سالی ۵ تا ۷ عمل پیوند قلب انجام دهیم، اما در سال گذشته ۲۸ پیوند قلب داشته‌ایم که افزایش چشمگیری بوده است. رابطه تنگاتنگی میان این کارزار و افزایش پیوند اعضا وجود دارد.»
در قانون برزیل هم مانند ایران، این اولیای دم هستند که پس از مرگ می‌توانند اجازه اهدا اعضا را صادر کنند. اما تصمیم‌گیری در لحظات سخت و دردناک از دست دادن عزیزان، ساده نیست. در نهایت خانواده‌ها هستند که باید اجازه اهدا عضو فرد را بدهند، اما خیلی اوقات بازماندگان از چنین کاری امتناع می‌کنند. از همین رو است که فیگیورا باور دارد، داشتن کارت اهدا عضو باعث می‌شود که افراد در مورد این تصمیم با والدین و یا همسر خود صحبت کنند. بدین ترتیب در زمان مرگ، خانواده در جریان خواسته فرد متوفی برای اهدای اعضا هستند.
موفقیت این پروژه ترویجی در جهان مورد توجه واقع شده است و باشگاه‌های دیگر از جمله بارسلونا و پاری سن ژرمن با دست‌اندرکاران اسپورت رسیف تماس گرفته‌اند تا کارزارهای مشابهی را طراحی کنند.
می‌توانید ویدیوی این کارزار را در اینجا ببینید.
تهیه و تدوین: مدرسه پرتو