چشم‌انداز و فضای کمپین در طول ۱۰ سال گذشته تغییرات چشمگیری داشته است. در طول این‌سال‌ها، سازمان‌های مختلف، اعضای خود و همین‌طور عموم مردم را به استفاده از کمپین‌های آنلاین به عنوان ابزاری برای تاثیرگذاری، تشویق کرده‌اند.
با به وجود آمدن حرکت‌های ترویجی نوین، ترویج‌گران پر‌انرژی در فضای مجازی توانسته‌اند سروصدا ایجاد کنند و بدین ترتیب توجه عموم را به موضوعات مورد نظرشان جلب نمایند. آن‌ها برای همراه‌سازی مخاطبان بر این نکته تاکید می‌کنند که ایمیل زدن به نماینده مجلس شهرتان یا یک همکار، فقط به اندازه یک کلیک کار می‌برد!
اما یک نماینده مجلس، یا هر نهاد و سازمان دیگری که پشتیبانی اداری چندانی ندارد، با ۵۰۰ ایمیل دریافتی در طول روز چه کار می‌تواند بکند؟ این مسئله ما را با سوال دیگری مواجه می‌کند: آیا ایمیل‌های ارسالی ما به نتیجه می‌رسند؟ آیا راه موثرتری از ارسال ایمیل، برای ارتباط با قانون‌گذاران و یا ایجاد تغییرات مورد نظرمان وجود دارد؟
در صحبت با فعالان اجتماعی، خیریه‌ها و سازمان‌های ترویج و حمایت‌گری، خیلی سریع برایمان روشن می‌شود که راه بهتری هم هست. راهی که می‌تواند برای همه جوابگو باشد.
پیش نیاز این راه حل، پاسخ به این سوال است که شما به دنبال ایجاد چه نوع تغییری هستید و چه هدفی را دنبال می‌کنید؟ حرکت شما با درک درست آنچه که می‌خواهید انجام دهید آغاز می‌شود.
در قدم بعد، لازم است هدف خود را در قالب یک پیام ارائه دهید. سپس نیاز به ایجاد جنب و جوش و پس از آن، همراهی گروهی از مردم دارید.
طراحی و انتقال پیام
پیام خود را شفاف کنید و آن را در قالب یک داستان درست و حساب شده تعریف کنید. به عنوان یک ترویج‌گر و یا سازمان، اصلاً خوب نیست که بنیان صحبت خود را در تقابل با یک شخص یا سازمان بگذارید. این کار فقط باعث می‌شود شما به عنوان یک طرف دعوا در یک بحث، به چشم بیایید!
یک داستان خوب می‌تواند شامل این ویژگی‌ها باشد: توضیح دهید که شما و یا افراد تحت حمایتتان در چه شرایطی قرار دارید. شرایط سخت خود، مشکل و نتیجه و اثر آن را تشریح کنید. سپس یک راه جایگزین پیشنهاد دهید. سعی کنید که داستانتان را شخصی کنید. مهم‌تر این که داستانتان باید روشن و مرتبط با آن تغییری باشد که شما می‌خواهید اتفاق بیفتد. در این زمینه معمولاً خیریه‌ها بی‌نظیر عمل می‌کنند.
اگر طرف صحبت شما مقامات و قانون‌گذاران هستند، کاربرد این روش به شما کمک می‌کند که نتایج تصمیماتشان را پیش روی آن‌ها قرار دهید. گاهی آنان نیاز دارند که این حرف‌ها را بشنوند.
ایجاد جنب و جوش
یک قطره آب کم‌کم می‌تواند به یک اقیانوس تبدیل شود. به احتمال زیاد، شما در مسیری که در پیش گرفته‌اید تنها نیستید، اما باید کسانی را که می‌خواهند با شما هم مسیر شوند پیدا کنید. بنابراین مرحله بعدی، اعلام عمومی حرکتتان به سایرین، و ایجاد جنب‌وجوش است.
در این مرحله، باید افرادی را پیدا کنید که مشکل مورد نظر شما را می‌شناسند و همین‌طور به ساز و کار‌های موجود برای حل آن یا ایجاد قانون جدید واقف‌اند. باید به این افراد زنگ زد، ایمیل زد، به دفاترشان رفت و با آن‌ها صحبت کرد.
همراه‌سازی مردم
برخی حرکت‌های ترویجی، بسته به موضوع فعالیتشان، نیاز به همراه شدن عموم مردم دارند، که برای این کار می‌توان از کمپین‌های مجازی استفاده کرد تا مساله مورد توجه واقع شود. اما برخی دیگر نیازمند همراهی و مذاکره استراتژیک با یک یا دو موسسه یا سازمان مربوطه هستند.
بنابراین در این مرحله از خود بپرسید که آیا نیاز به همراهی گروه زیادی از مردم دارید یا نه؟
ترویج‌گران باید به دقت به این مورد توجه کنند. گاهی اوقات یکی از این راه‌ها کافی است و گاهی هر دو لازم‌اند. به هر حال، وقتی که نیاز به همراه‌سازی عموم هست، سازمان‌ها و خیریه‌ها و گروه‌های ترویجی باید نسبت به همکاری با هم در مورد کمپین‌های متفاوت، باز برخورد کنند. مخصوصاً زمانی که هر کدام از این گروه‌ها می‌تواند مهارت و نیروی متفاوتی را وارد کار کند و کارکرد خاصی داشته باشد، مثلاً تخصص در سیاست‌گذاری و یا مهارت‌های ترویجی در فضای مجازی.
طراحی و انتقال پیام، ایجاد جنب‌وجوش و همراه کردن گروه‌های مختلف؛ این سه را در کنار هم قرار دهید و با افرادی که می‌توانند به شما کمک کنند ارتباط برقرار کنید، بدین ترتیب شما قادر به ایجاد تغییرات هستید.